सेलिब्रेशन
#सेलिब्रेशन
©® सौ.हेमा पाटील.
"ऐ..अगं थांब ना जरा"..
"नाही गं बाई! आज तर शक्यच नाही".
"का गं? आज काय विशेष आहे"?
"अगं आज सुजितचा वाढदिवस आहे".
"हो का? छान छान! पण जाण्यापूर्वी एक सांग, तुझ्या लक्षात होती वाढदिवसाची तारीख"?
"म्हणजे काय? घरातील सगळ्यांच्या वाढदिवसाच्या तारखा माझ्या तोंडपाठ आहेत".
"आणि तुझा वाढदिवस कुणाकुणाच्या लक्षात असतो"?
यावर विचारात पडत ती उद्गारली,
"फेसबुक आठवण करुन देते म्हणून फ्रेंडलिस्टमधील कुणीतरी शुभेच्छा देते आणि ती पोस्ट व्हायरल होत होत घरापर्यंत पोहोचते.तेव्हा सगळ्यांच्या लक्षात येते".
"म्हणजेच कुणाच्या लक्षात नसते".
"नसेना का! सध्या किती धावपळीचे जीवन झाले आहे.काय काय लक्षात ठेवायचे अन् कधी! त्यामुळे मी वाईट वाटून घेत नाही.कधी कधी तर माझा वाढदिवस होऊनही जातो पण कुणाच्या गावीही नसते".
"असं कसं..असं कसं ! आपल्या माणसांचा वाढदिवस लक्षात असू नये? निदान नवराबायकोंनी तरी एकमेकांचे वाढदिवस लक्षात ठेवलेच पाहिजेत.आपल्या अर्धांगाचा वाढदिवस जर लक्षात रहात नसेल तर काय अर्थ आहे सहजीवनाला यार"?
"अगं माझा नवरा फार विसराळू आहे.बाजारातून एखादी गोष्ट आणायला सांगितले तर मला चारदा आठवण करावी लागते, त्यामुळे मी अपेक्षाच करता नाही याची".
"इथेच चुकतेस तू..आपल्या अस्तित्वाची जाणीव करून दिली पाहिजे.ती जर करुन दिली नाही तर आपल्याला कस्पटासमान लेखतात हे नवरे".
"नाही गं, माझा नवरा खूप चांगला आहे.माझ्यावर जीवापाड प्रेम करतो".
"परवा आपल्या अपार्टमेंटमधल्या जुईलीचा वाढदिवस होता बघ.. बाहेर बॅनर पण लावला होता शुभेच्छांचा"!
"हो, त्याचे काय आता"?
"अगं त्यादिवशी तिच्या घरापुढे शुभेच्छा देण्यासाठी लाईन लागली होती.त्यात आपल्या दोघांचेही नवरे होते .तिचा वाढदिवस कसा लक्षात राहिला"?
"अगं तूच आत्ता सांगितलेस ना शुभेच्छांचा बॅनर लावला होता..त्यावर वाचले असेल".
"आहात कुठे मॅडम.. बॅनर संध्याकाळी लावला होता.आपले नवरे सकाळी फिरायला गेले होते तिथूनच बुके घेऊन जुईलीच्या दारात सकाळीच लाईनला उभे होते".
"काय सांगतेस! खरंच"?
मैत्रिणीच्या विश्वासाच्या बुरुजाला तडा पाडण्याचे काम आपण इमानेइतबारे केलेले आहे हे लक्षात आल्यावर मग एक हात लाकूड व नऊ हात डफली असे न पाहिलेले वर्णन याचि देही याचि डोळा पाहिल्याचे अगदी रसभरीत वर्णन ऐकून मैत्रिणीच्या तळपायाची आग मस्तकात गेली तेव्हा साळसूदपणे मैत्रिणीने, "भाऊजींना माझ्यातर्फेही वाढदिवसानिमित्त शुभेच्छा सांग बरं का"! असे म्हणत काढता पाय घेतला .
आता नवऱ्याची आवडती पावभाजी करायचा तिचा बेत फिसकटला आणि पाव न घेताच स्वारी तणतणत घरी परतली. तिने पिठले भाकरी बडवल्या आणि केक सकाळीच आणून ठेवल्यामुळे नाईलाजाने नवऱ्यासमोर ठेवला... सकाळी औक्षण करताना डोळ्यांच्या निरांजनाने ओवाळताना किती भावूक होऊन पहात होती....सकाळी चांगल्या मूडमध्ये असणाऱ्या आपल्या बायकोचे आत्ता काय अन् कशामुळे बिनसलंय हे नवऱ्याला जरी कळले नसले तरी हळूच ठिणगी टाकून दूर होणाऱ्या बायकोच्या मैत्रिणीला मात्र राहून राहून हास्याच्या उकळ्या फुटत होत्या..इति हेमा उवाच..
©® सौ.हेमा पाटील.
दिनांक १०/३/२०२४
Comments
Post a Comment